سپس براي اجراي برنامه‌هاي گلها به تهران نزد استاد پيرنيا دعوت شد و در بيش از يكصد برنامه گلها و برگ سبز شركت كرد. او از سال ۱۳۴۵ با احمد عبادي آشنا شد و از سال ۱۳۴۶ در كلاس مهرتاش شركت نمود.
در ۱۳۵۰ با فرامرز پايور آشنا شد و يادگيري سنتور و رديفهاي آوازي را دنبال كرد. از سال ۱۳۵۲ نزد عبدالله دوامي كليه رديفهاي موسيقي و شيوه‌هاي تصنيف‌خواني را فرا گرفت. ۱۳۵۴ نزد نورعلي خان برومند سبك سيد حسين طاهرزاده را فرا گرفت.
شيوه‌هاي آوازي اقبال السلطان، تاج اصفهاني، ميرزا ظلي، اديب خوانساري، قوامي و بنان را روي صفحات و نوارها به دقت دنبال كرد. از ۱۳۵۴ تدريس هنر جويان را در رشته آواز در دانشكده هنرهاي زيباي دانشگاه تهران آغازكرد و در سال ۱۳۵۸ با تعطيلي اين رشته كار تدريس خود را پايان داد.
در ۱۳۵۷ چندين سرود ميهني اجرا كرد و همكاري خود را با سازمانهاي دولتي ادامه نداد و در خانه به تحقيق و تدوين رديفهاي آوازي پرداخته و به آموزش شاگردان قديمي‌اش همت گماشت. شجريان اكنون به همراه پسرش همايون شجريان به ترويج و اشاعه موسيقي اصيل و سنتي ايراني ميپردازد.
زندگي‌نامه
در مشهد به دنيا آمد. از كودكي با توجه به استعداد و صداي خوبش تحت تعليم پدر كه خود قاري قرآن بود مشغول به پرورش صداي خويش شد، و در ۱۰ سالگي در راديو به تلاوت قرآن مي‌پرداخت. در سال ۱۳۵۷ در مسابقه تلاوت قرآن كشوري رتبه اول را به دست آورد.
موسيقي را نزد استادان بزرگ موسيقي ايران فراگرفت. كنسرتهاي زيادي از شجريان به يادگار مانده كه از مهم‌ترين آنها مي‌توان از كنسرت راست پنجگاه به همراه محمدرضا لطفي و ناصر فرهنگ‌فر ياد كرد. از كارهاي ديگرش، همكاري با گروه عارف وشيدا و همچنين چاووش بود كه آثاري به يادماندني موسيقي ايران را شامل مي‌شوند. پس از آن با اجراي كنسرتهاي بسيار به همراه استادان ديگر به شناساندن موسيقي ايران در جهان كارهاي بسياري انجام داد كه هنوز هم ادامه دارد. به همراه مشكاتيان، لطفي، عليزاده، موسوي، پيرنياكان، كسايي و ديگر استادان كارهاي بسياري ضبط كرده است. هم اكنون نيز به اجراي كنسرت به همراه همايون شجريان، حسين عليزاده و كيهان كلهر مشغول است.
استادان آواز
اسماعيل مهرتاش،رضاقلي‌ميرزا ظلي، تاج اصفهاني، احمد عبادي، عبدالله دوامي،اقبال‌السلطان آذر، قمرالملوك وزيري، نورعلي برومند، و محمود كريمي از جمله استاداني بودند كه محمدرضا شجريان رديف‌ها، گوشه‌ها، و دوره‌هاي آوازي موسيقي ايراني را پيش آنها تمرين كرد، همچنين نوازندگي سنتور را نزد جلال اخباري و استاد فرامرز پايور آموخت. خود عبدالله خان دوامي شاگرد افرادي چون ميرزا عبدالله و درويش خان از بزرگان موسيقي و آواز ايراني بوده است. در نيويورك آنقدر خواند كه مردم خوابشان برد.
همكاري با راديو و تلويزيون
براي اولين بار در سن ۱۰ سالگي به تلاوت قرآن در راديو محلي پرداخت و در سال ۱۳۳۷، ۱۸ ساله بود كه مشغول به همكاري با راديو خراسان شد. سال ۱۳۴۶ به تهران آمد و در اواخر دهه ۴۰ و تا سال ۵۶ با «راديو ايران» همكاري كرد. به دليل مخالفت خانواده با نام مستعار «سياوش بيدگاني» در برنامه «برگ سبز» و «گلهاي تازه» اجراهاي بسياري توسط كنسرت راديو به همراه محمدرضا لطفي، جليل شهناز، حسن ناهيد، ناصر فرهنگ‌فر و ديگر نوازندگان آن دوره اجرا كرد. در سالهاي آخر حكومت محمدرضا شاه پهلوي، شاه ايران، همكاري خود را به گفته خود به دليل «پخش آهنگ‌هاي مبتذل» با راديو و تلويزيون قطع كرد. پس از انقلاب ۱۳۵۷ ايران و متعاقب آن انقلاب فرهنگي سال ۱۳۵۹ و قطع برنامه‌هاي موسيقي همكاري او نيز با راديو قطع شد.
در سالهاي اخير و پس از اصلاحات، راديو فرهنگ، در برنامه نيستان برخي از كارهاي قديمي و جديد او را پخش مي‌كند، همچنين شبكه چهار جمهوري اسلامي در برنامه‌اي تحت عنوان آواي ايراني، با استفاده از «گنجينه گلهاي تازه راديوايران» آواز شجريان را همراه با تصاويري از خوشنويسي، نگارگري و ديگر هنرهاي ايراني پخش مي‌كند.
جوايز
در سال ۱۳۷۸ موفق به دريافت جايزه پيكاسو و ديپلم افتخار از طرف سازمان يونسكو در پاريس شد. اين جايزه هر پنج سال به هنرمندي كه براي شناساندن فرهنگ و هنر كشورش مي‌كوشد اهدا مي‌شود. پيش از وي، اين جايزه را نصرت فاتح‌علي‌خان از پاكستان دريافت كرده بود.
محتواي كاري
بيشتر آوازها و تصنيف‌هاي اجرا شده گزيده‌اي بوده است از اشعار شاعران بزرگ ايران چون سعدي، حافظ، مولوي، باباطاهر، خيام و برخي تصنيف‌هاي قديمي با مضامين عاشقانه، و اجتماعي؛ همچنين استاد شجريان در برخي كنسرت‌ها و كارهاي جديدتر خود از «شعر نو» شاعراني چون «فريدون مشيري»، «نيما»، «سهراب سپهري»، و «مهدي اخوان‌ثالث» و «هوشنگ ابتهاج» استفاده كرده است. از جمله كارهاي مشترك او گزيده‌اي است از «رباعيات خيام» با صداي شجريان و رباعي‌خواني احمد شاملو.
خوشنويسي
محمدرضا شجريان علاوه بر استعدادش در آوازخواني، علاقه زيادي به خوشنويسي ايراني دارد، او از سال ۱۳۴۴ به فراگيري خوشنويسي نزد استادان ابراهيم بوذري، و حسين ميرخاني ميپردازد. در حال حاضر ايشان سبك ويژه خوشنويسي خود را دنبال مي‌كنند.
آثار
جام تهي، ارديبهشت ۱۳۸۴
فرياد
زمستان است
بي تو به سر نمي‌شود
بوي باران
آرام جان، ۱۳۷۸
آهنگ وفا، ۱۳۷۸
تلاوت قرآن ۱و ۲، ۱۳۷۸
شب، سكوت، كوير، ۱۳۷۷
چهره به چهره،۱۳۷۷
راست پنجگاه، ۱۳۷۷
معماي هستي، ۱۳۷۶
شب وصل، ۱۳۷۶
رسواي دل، ۱۳۷۶
عشق داند، ۱۳۷۶
ساز قصه‌گو، ۱۳۷۵
در خيال، ۱۳۷۵
پيغام اهل دل، ۱۳۷۵
همايون مثنوي، ۱۳۷۴
گنبد مينا، ۱۳۷۴
جان عشّاق، ۱۳۷۴
چشمهٔ نوش، ۱۳۷۴
ياد ايام، ۱۳۷۴
دلشدگان، ۱۳۷۱
آسمان عشق، ۱۳۷۱
سرو چمان، ۱۳۷۰
خلوت گزيده،۱۳۷۰
دل مجنون، ۱۳۷۰
پيام نسيم، ۱۳۷۰
دستان، ۱۳۶۷
به شماره مجوز 1868/89
مجموعه به صورت کاملا اورجینال از شرکت سروش ارائه می گردد .
در صورت موجود نبودن نسخ اورجینال در انبار محصول رایتی ارسال اجرا میشود
تاریخ: 1390/11/13
مشاهده :
1712 |
